Waarom je echt moet stoppen met plassen in het zwembad

Inhoud

• Beoordeling voor

Als je ooit in een zwembad hebt geplast, weet je dat het hele "het water zal kleuren veranderen en we zullen weten dat je het hebt gedaan" een totale stedelijke mythe is. Maar het gebrek aan rechtvaardigheid bij het zwembad betekent niet dat je je niet schuldig hoeft te voelen over wat je hebt gedaan. Het laatste nieuws - een studie van 31 openbare zwembaden en bubbelbaden in Canada - laat zien dat plassen midden in het zwembad een behoorlijk groot probleem is.

Een team van onderzoekers van de Universiteit van Alberta, Edmonton, ontdekte dat 100 procent van de zwembaden en kuipen die ze bemonsterden positief testten op acesulfaam-kalium (ACE), een kunstmatige zoetstof die vaak wordt aangetroffen in verwerkt voedsel dat ongewijzigd door het lichaam gaat. (Vertaling: plassen.) Een zwembad van Olympische afmetingen (830.000 liter in totaal) bevatte volgens de studie ongeveer 75 liter urine. Om je te helpen visualiseren: dat is alsof je 75 volle Nalgene-flessen plas in een competitief zwembad gooit. uhm, vies.

We wisten al een beetje hoeveel mensen zich schuldig maakten om nummer één in het water te worden; ongeveer 19 procent van de mensen gaf toe dat ze in een zwembad hadden geplast in een onderzoek uit 2012 van het International Journal of Aquatic Research and Education. Maar weten hoeveel ervan met ons rondzwemt, is een verontrustende herinnering dat een duik nemen of wat baantjes trekken in het zwembad geen puur gezonde, recreatieve activiteit is, zoals we misschien denken. (Dit is wat Olympische zwemster Natalie Coughlin denkt over plassen in het zwembad.)

Maar daar is chloor voor, Rechtsaf? Niet zo snel, Phelps. Zwembaden zitten vol met ontsmettingsmiddelen om stilstaand water te beschermen tegen het kweken van enge bacteriën (zoals salmonella, giardia en E. coli), en die ontsmettingsmiddelen ondergaan chemische reacties met de organische stof (lees: vuil, zweet, lotion en-yep-pee ) die mensen in het zwembad introduceren, volgens deze video van de American Chemical Society. Deze reacties creëren een ding dat desinfectiebijproducten (DBP's) wordt genoemd. Urine bevat specifiek veel ureum, dat in combinatie met chloor een DBP genaamd trichlooramine vormt, dat die klassieke zwembadgeur veroorzaakt, evenals rode, geïrriteerde ogen, en is (zoals de meeste andere DBP's) in verband gebracht met ademhalingsproblemen zoals astma. En hoewel andere organische stoffen wel bijdragen aan de DBP's in zwembaden, is urine verantwoordelijk voor voor de helft de DBP's die door zwemmers worden geproduceerd. Sommige zwembaden bleken 2,4 keer meer mutageen te zijn (gevuld met genveranderende middelen) en bubbelbaden waren 4,1 keer meer mutageen dan gewoon kraanwater, volgens een andere studie in het tijdschrift Milieuwetenschap en -technologie. (Meer daarover: hoe bruto uw sportschoolzwembad werkelijk is.) Een groot deel daarvan kwam volgens de onderzoekers rechtstreeks uit ureum. (En dit telt niet eens de andere enge parasieten die rondzwemmen in openbare zwembaden, vijvers, meren en waterparken.)

We zouden je nooit vertellen om je volgende duik over te slaan, maar we zullen zeggen dat u van tevoren uw blaas moet legen. En zorg ervoor dat je de douches raakt voordat je gaat zwemmen - dat betekent dat er minder vuil en zweet in het water komt.

Beoordeling voor